top of page

Idea Otwartych Seminariów 

Filozoficzno-Psychiatrycznych

 

 

Otwarte Seminaria Filozoficzno-Psychiatryczne to w zamierzeniu szereg spotkań, konferencji i warsztatów mających na celu dyskusję nad problematyką zdrowia psychicznego, a także integrację środowiska badaczy z obszaru nauk humanistycznych i społecznych oraz ekspertów zajmujących się problematyką zdrowia psychicznego. Formuła Seminariów ma charakter otwarty , a poruszana tematyka dotyczy zarówno fundamentalnych, jak i bieżących problemów i dylematów współczesnej filozofii kultury, antropologii kulturowej, filozofii psychiatrii oraz zagadnień z zakresu psychoprofilaktyki, psychoedukacji i psychiatrii środowiskowej. Zamierzamy sięgać do dobrych wzorców polskiej tradycji psychiatrii i psychoedukacji oraz do światowych doświadczeń badawczych i terapeutycznych. Słowo "filozofia" traktujemy jako zachętę do myślenia krytycznego i odwagę poruszania tematów kontrowersyjnych i często niewygodnych. Zależy nam równiez na atrakcyjnej formule i przestrzeni w jakiej będą się odbywały spotkania i konferencje.

 

Wśród tematów jakie będą interesowały nas w trakcie spotkań pojawią się:

  • pytania o granice zdrowia i normalności,

  • zagadnienie wpływu kultury na doświadczenie psychotyczne,

  • funkcje i rola szaleństwa w kulturze,

  • dylematy etyczne w psychiatrii i psychofarmakologii,

  • znaczenie i rola antypsychiatrii,

  • kulturowy wizerunek osoby doświadczającej kryzysu psychicznego,

  • wpływ nauki na postęp w terapii zaburzeń psychicznych,

  • sposoby organizacji opieki zdrowotnej,

  • ważne postacie z historii i filozofii psychiatrii

  • granice rozumienia szaleństwa,

  • relacje między szaleństwem a sztuką. 

 

Inspiracją dla naszego projektu są wieloletnie seminarium prowadzone w Instytucie Filozofii UW przez prof. Zofię. Rosińską pt. „Filozoficzne ujęcia doświadczenia”. Analizowany był fenomen i pojęcie doświadczenia, różne rodzaje doświadczeń, zwłaszcza psychotyczne i mistyczne. Seminarium miało charakter interdyscyplinarny filozoficzno-psychologiczny; jako zaproszeni goście brali w nim udział również psychiatrzy. Analizowana podczas seminariów literatura, a także nasze własne uczestnictwo w kulturze uświadomiło potrzebę dalszych badań nad związkami filozofii i psychiatrii. Dominujące współcześnie w psychiatrii podejście biologiczne okazywało się niewystarczające. W literaturze przedmiotu występują liczne opracowania wskazujące na społeczno-kulturowe determinanty, na czynniki ryzyka występowania chorób psychicznych nie mające podłoża w biologii. Niewystarczające okazują się również ujęcia psychiatrii humanistycznej. W tym kierunku zmierzali wielcy psychiatrzy-filozofowie: Freud, Jaspers, Jung, Binswanger, Ey, Minkowski, Kępiński i inni. Widzimy konieczność powrotu do ich myśli.

 

Otwarte Seminaria Filozoficzno-Psychiatryczne stanowią także nawiązanie do seminariów, które odbywały się Warszawie w latach 1865-1872 z inicjatywy Sekcji Chorób Nerwowych, Umysłowych i Medycyny Sądowej Warszawskiego Towarzystwa Lekarskiego. Ówczesne seminarium trwało tylko 7 lat i zakończyło się wraz uznaniem chorób umysłowych za kwestię wyłącznie biologiczną, a zatem niepodatną na refleksję humanistyczną czy filozoficzną. 

 

Projekt ma również wymiar edukacyjno-szkoleniowy realizowany przy współpracy z instytucjami zajmującymi się wsparciem osób doświadczających problemów ze zdrowiem psychicznym (m. in. Zespół ds Studentów Niepełnosprawnych UMCS, Biuro ds Osób Niepełnosprawnych UW, Instytut Psychiatrii i Neurologii, uniwersytety medyczne, itp.). Przy pomocy tych instytucji zamierzamy realizować następujące cele:

 

  • upowszechnienie wiedzy (wśród studentów, badaczy oraz wszystkich zainteresowanych) dotyczącej tematyki zdrowia psychicznego, higieny psychicznej, psychoprofilaktyki i pomocy osobom z problemami zdrowia psychicznego;

  • promowanie stylów życia korzystnych dla zdrowia psychicznego, rozwijanie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach zagrażających zdrowiu psychicznemu; 

  • zwiększenie integracji społecznej osób z zaburzeniami psychicznymi i promowanie wiedzy antydyskryminacyjnej; 

  • organizacja systemu poradnictwa i pomocy w stanach kryzysu psychicznego dla studentów uczelni;

  • zawiązanie głębszej współpracy między różnymi uczelniami oraz instytucjami zajmującymi się pomocą i wspieraniem osób z problemami ze zdrowiem psychicznym;

  • wypracowanie bardziej systemowych oraz zintegrowanych rozwiązań dotyczących psychoedukacji oraz pomocy prawnej, instytucjonalnej i zdrowotnej studentom z problemami ze zdrowiem psychicznym; 

  • promowanie uczelni jako instytucji przyjaznych i otwartych dla studentów i realizującej dobre praktyki społeczne i organizacyjne.

(na podstawie projektu Przyjazny Uniwersytet UMCS)

 

 

 

bottom of page